Energetyk-Elektronik

Marian
Sroczyński

Byłem Nim w dużym stopniu zafascynowany – wciąż pamiętam ten Jego styl, tj.: rzeczowość, werwę, niezwykłą spostrzegawczość, i to, że potrafił się wznieść ponad różne uprzedzenia jakich nie brakowało w tym czasie (lata 1960).
  Nas uczniów traktował równo, bez względu na wygląd, pochodzenie, miejsce zamieszkania itp.; liczyła się tylko chęć do nauki i poprawne zachowanie. Zajęcia prowadził w stylu akademickim, nie sprawdzał nawet obecności i tego czy ktoś słucha go z uwagą. Najważniejsze było czy coś umie, albo przynajmniej chce umieć.

Pamiętam pewien zabawny epizod, na jednej z Jego lekcji. Kolega z klasy próbował zwrócić uwagę na siebie jednej z naszych dziewczyn w klasie, dość głośnym szeptem: Małgosia, Małgosia, Małgosia... (chodziło – o ile pamiętam – żeby pożyczyła mu swój zeszyt).
  Profesor Sroczyński odwrócił się od tablicy, i wtedy zaległa cisza, jak gdyby nigdy nic...
Powrócił więc do tablicy wypisując następne wzory. No i znów było słychać przez klasę: Małgosia, Małgosia...
  Gdy odwrócił się po raz drugi, wiedział już kto mu przeszkadza – wskazał na delikwenta palcem i powiedział swym tubalnym i podniesionym głosem:

„Ty! Przestań wreszcie z tym Małgosia, Małgosia... jeśli nie możesz już wytrzymać, to weź i obłóż go sobie lodem!”. Klasa buchnęła śmiechem, a kolega czerwony jak burak – zamilkł."

Życzę wszystkiego dobrego!
Mikołaj Studziński

Poniżej jedno z ostatnich zdjęć Mariana Sroczyńskiego zrobione w grudniu 2008 r. na spotkaniu opłatkowym w Pałacyku "Liberty" w Bytomiu.

Mile widziane będą uzupełnienia i ewentualne sprostowania. Może znasz i pamiętasz inne ciekawe zdarzenia? Napisz do nas klikając Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

ZR