![]() |
W dniu 2 kwietnia pożegnaliśmy na cmentarzu przy ul. Brackiej w Katowicach dra Juliana Szmita. Dzień był bardzo pogodny i słoneczny. Kwietniowy wiatr orzeźwiał twarze ciepłym już podmuchem. Pomimo powagi chwili, budząca się przyroda niosła w sobie jakieś pozytywne fluidy. Nie sposób było nie zauważyć, że aura tego dnia jakby odzwierciedlała przymioty ducha naszego nieodżałowanego Kolegi. |
U zbiegu cmentarnych alejek zebrani uczestnicy pogrzebu otoczyli urnę z prochami Juliana Szmita. Prowadzący ceremonię przywitał wszystkich przybyłych i odmalował w krótkiej mowie postać zmarłego. Uformował się kondukt żałobny i ruszyliśmy na miejsce wiecznego spoczynku Juliana. Omijając kapliczkę, dotarliśmy do rodzinnego grobowca. Tam mówca przybliżył wszystkim nietuzinkową osobowość Juliana, przedstawił jego drogę życiową i zawodową, podkreślił mnogość jego zalet, wielostronne zainteresowania, bogate wnętrze i niepospolite cechy charakteru. W imieniu rodziny, przyjaciół, absolwentów Politechniki Śląskiej, społeczności Energetyka-Elektronika oraz wszystkich zgromadzonych, pożegnał we wzruszających słowach dra inż. Juliana Szmita, stwierdzając, iż wszyscy jesteśmy Jego dłużnikami i z całą pewnością zachowamy Go we wdzięcznej pamięci. Zatroskany stanem zdrowia Juliana Krzysztof Woźniak, napisał swego czasu dla Niego wiersz, którego, niestety, nie zdążył Mu przeczytać. Teraz udostępniamy go naszym absolwentom. Możesz też posłuchać ostatnich słów pożegnalnej mowy, wygłoszonej nad grobem Juliana. |
Wiersz zatytułowany: Dzień z Julianem możesz przeczytać TUTAJ |
Ceremonię pożegnalną możesz posłuchać poniżej: |
|
Również nasza nauczycielka Teresa Robak napisała wiersz zatytułowany: "Pożegnanie Kolegi Juliana" który publikujemy poniżej: |
Odszedł od nas Kolega Julian
Wspaniały człowiek - zacny Pan.
Profesor lubiany i podziwiany.
Przez uczniów zawsze szanowany.
Brak nam będzie - zacnego Juliana
Zawsze szarmanckiego Pana -
Miły, uczynny i podziwiany,
Przez klubowiczów bardzo lubiany.
Żegnaj Kolego Julianie -
Pamięć o Tobie - zawsze pozostanie.
Niech śląska ziemia - lekką Ci będzie
A Elektronik - niech Profesora zachowa w pamięci
|
Teresa Robak |
Komentarze obsługiwane przez CComment