To była szkoła, to były czasy!
To była szkoła, to były czasy!
To była szkoła, to były czasy!
To była szkoła, to były czasy!
To była szkoła, to były czasy!
Nauczyciele naszej szkoły Anegdoty o nauczycielach Znalezione na portalach społecznościowych cz. 5 i ostatniaOcena użytkowników: 5 / 5
Panie i Panowie: Winczakiewicz, Raczyńska, Gauze, Piątek, Bogacki, Nafalski i pewnie jeszcze wiele innych - to Ci, którzy odcisnęli się bardzo pozytywnie w naszej pamięci i to wolę pamiętać i wspominać. Ech, wspaniałe czasy, najlepszy okres w mojej edukacji, jak już ktoś wspomniał.
- Szacuneczek natomiast dla nauczycieli, którzy potrafili przekazać wiedzę, ale też trochę wychować. Tu największe ukłony dla p. Chodynieckiej, p. Gauze, p. Winczakiewicz, p. Jopa.
- A propos p. Mglej: (pochodzenie: ZUCH - Zbiór Utworów Chorych)
| Kiedy przeglądam czasem spis, w którym jest bez liku Świętych, błogosławionych i innych męczenników Zastanawiam się tylko, dlaczego za me trudy i troski Mnie tam nie ma? Mnie - Stanisławy Boskiej?! Za me męki, trudy i troski upiorne, Dylematy, rozważania i wyrzuty potworne, Powinno się mnie wziąć choćby od zaraz do nieba! Eh, nauczycielką zostawać nie było trzeba, A mogłam być artystką, sprzątaczką, czy kadrową, No, czy chociażby w hucie suwnicową, Więc przeżywam niewypowiedziane wprost katusze I jutro do szkoły znowu iść muszę... A gdy rano biegnę rączo przez park na Knajfeldzie, To myślę z optymizmem – „A, jakoś to będzie!” I wchodzę do klasy, kreśląc radosne sinusoidy karkołomne, Jednak szybko rozwieją nadzieje moje płonne, Zgromadzone szatańskim pomysłem w Elektroniku Te młode roczniki. Przyszłych techników. Już na przerwie z obrzydzenia me serce cóś pika, Kiedy wchodząc widzę rzucającego w okno butami Styka; Więc opieprzam wszystkich prześlicznie i gustownie I atmosferę terroru wprowadzam taktownie. I już mi się wydaje, że żyć można pięknie i bezboleśnie Kiedy przyjdzie Bielówka i całkę narysuje obleśnie; Nie zrozumie on przecież, co gra w kobiecej mej duszy Jego nawet nic nierówność nie wzruszy! Piękna kształtu paraboli on nie zobaczy, Nawet mi - o zgrozo! - regułki nie wytłumaczy, Więc każę mu siadać, z w kapowniczku notatką Którą rozszyfrować wcale nie jest tak łatwo. |
- Pan Gauze (za naukę przez zabawę) najciekawsze lekcje. Zawsze pytał jakie masz hobby, a później zadawał pytanie, Pan Puzon co chwila brał nam karty i trzeba było kupować nowe, Pani Winczakiewicz za super przygotowanie i przekazanie wiedzy.
- Bardzo miło wspominam p. Gauzego, który nauczył, chyba większość z nas, myśleć i rozumieć elektronikę. Pamiętacie jego obliczenia: kto dziś idzie do odpowiedzi i kartkówki oceniane na podstawie - kto ostatni, ten ma pałę!
- Pan Stefan Gauze miał syrenę wysokotonową 120 dB i baterię 9V w szufladzie biurka. Kiedy grający w karty w ostatniej ławce za głośno się kłócili, wtedy On wyciągał zestaw, zestawiał obwód i przywoływał klasę do porządku!
A poza tym, jest jednym z Tych, co Ich na palcach jednej ręki można było policzyć, a którzy przekazali nam wiedzę tkwiącą w nas do dziś! Głęboki pokłon, Panie Stefanie!
- Stare czasy mi się przypominają. Egzaminy dyplomowe mojego rocznika (1985-1990, elektronika ogólna). A wicedyrektora Liziniewicza (czyli tzw. „Dzikiego”) pewno nikt już nie pamięta. Paru nauczycieli ze starego składu już tu wspominano - śp. p. Raczyńska, p. Pozowski, Grzybek (coś ok. 1988 zniknął), prof. Gauze (w porzo bardzo), prof. Biskup (fizyka). Warsztaty odrabiane w szkole muzycznej też były. No i przede wszystkim prof. Nowak - polonistka. Respekt wielki do końca życia dla niej - pozdrawiam, Pani Profesor.
- Pani Elżbieta Winczakiewicz - przygotowanie do zawodu i do studiowania na Politechnice. Ja jej co prawda podpadłem dość ostro, ale - co tu ukrywać - zasłużenie :) Adam Sierota - elektronika - wiadomości niektóre trzymają się do dzisiaj i dobrze. Śp. Jan Nafalski, tylko rok z nim mieliśmy lekcje, a zapadł w pamięć. Lekcje z drem Piątkiem traktuję w kategoriach towarzyskich, aczkolwiek narysować żelazo-węgiel, wykonać przekrój myślowy oraz wyjaśnić różnicę pomiędzy dziurą, a otworem jeszcze mógłbym... No i Stefan Gauze - nie mieliśmy z nim lekcji, tylko zastępstwa i sporadyczne spotkania, a jednak był lubiany i coś nauczył.
- Były to dla mnie wspaniałe lata, które zawsze wspominać będę z wielkim sentymentem, a to głównie za sprawą dwojga wspaniałych Pedagogów i Nauczycieli (tak, tak, przez duże „P” i duże „N”):
Moją wspaniałą i niezapomnianą wychowawczynię i matematyczkę, panią Monikę Raczyńską, która oprócz moich rodziców miała chyba największy wpływ na to jak potoczyło się moje „dorosłe” życie. Odeszła od nas o wiele za wcześnie i nigdy nie miałem okazji, aby - już jako dojrzały człowiek - osobiście nisko jej się ukłonić, podziękować i powiedzieć jak bardzo ważną i znaczącą osobą była w moim życiu. No cóż, na pewno kiedyś to zrobię.
Drugą, moim zdaniem wybitną postacią naszej „Budy”, mającą wielki wpływ na tak wielu z nas, jest niezaprzeczalnie nasza Pani Basia Sochacka. To dzięki niej w naszej, technicznej przecież szkole, tak wspaniale kwitło życie artystyczne i kulturalne. To głównie dzięki niej te pięć lat, które przyszło mi tam spędzić, zamieniło się we wspaniałą przygodę. To właśnie Pani Basia (oprócz oczywiście naszych wspaniałych polonistek – Pani Kopeć w moim przypadku) uczyła nas jak pokochać teatr, muzykę, jak wspólnie „balować” bez wpadania w konflikty z „prawem”... i w ogóle była i zawsze będzie Dobrym Duchem naszej szkoły.
- Tak to już jest że im człowiek starszy, to tym częściej wraca wspomnieniami do czasów młodości, która w moim przypadku była tak wspaniała i beztroska, głównie dzięki „Naszej Budzie”.
To była część piąta i ostatnia cyklu
"Znalezione na portalach społecznościowych"
Znalezione na portalach społecznościowych cz. 1 - jest TUTAJ
Znalezione na portalach społecznościowych cz. 2 - jest TUTAJ
Znalezione na portalach społecznościowych cz. 3 - jest TUTAJ
Znalezione na portalach społecznościowych cz. 4 - jest TUTAJ
Masz uwagi i sugestie odnośnie tych artykułów; a może sam chciałbyś coś dodać? Napisz do nas!
TUTAJ masz możliwość napisania do nas!
Komentarze obsługiwane przez CComment