Być nie może nigdy źle,
Temu kto urodzi się
W czepku albo pod szczęśliwą gwiazdą,
Wszystko idzie mu jak z nut,
Nigdy go nie pije but,
Jeździ mercedesem albo mazdą,
Inni przy nim to jest tło,
I talentów miewa sto,
Słońce co dzień świeci mu od rana,
Ulubieniec – zwłaszcza dam -
Jak to robi – nie wiem sam,
Mam na myśli tu pana Juliana.

Ach ten Julian - niezrównany szarm i szyk!
Ach ten Julian - jest jak świeży tlenu łyk!
Ach ten Julian - cóż za urok w sobie ma!
Ach ten Julian - zaraz w duszy wiosną gra!

Jakiś ma szczególny czar,
I gawędy pięknej dar,
I kiepełko też nie od parady,
Błysk riposty świetnie zna,
Lecz gołębie serce ma,
Mnóstwo zalet oraz żadnej wady,
Jak z nim zadrzesz – będzie źle,
Bo zjeść w kaszy nie da się,
Ja nie widzę tu niczyjej winy,
Życzmy więc mu dwustu lat,
Dużo zdrowia, dobrych dat,
Zwłaszcza, że ma dzisiaj urodziny.

Ach ten Julian - optymizmu ma za dwóch!
Ach ten Julian - towarzystwa dobry duch!
Ach ten Julian – blednie przy nim nawet Stuhr!
Ach ten Julian – do naśladowania wzór!

Autor tekstu: Krzysztof Woźniak
5a 1975