To była szkoła, to były czasy!
To była szkoła, to były czasy!
To była szkoła, to były czasy!
To była szkoła, to były czasy!
To była szkoła, to były czasy!
Bytom i okolice - wczoraj i dziś Kościoły bytomskie wczoraj i dziś Kościół pw. Wniebowstąpienia Najświętszej Maryi Panny 
 |
Autor artykułu: Wiesław Lipka |
| Absolwent z roku: 1970 5b | |
| Od ponad 775 lat „patrzy” na nas świątynia Wniebowstąpienia Najświętszej Marii Panny. Późnoromańska (z wapienia i dolomitu) murowana, jednonawowa, bezwieżowa. |
Fundowana przez księcia opolskiego Władysława w roku 1231 jako kościół farny dla osady Bytom i jej przedmieść Obudowywana kaplicami m.in. św. Zygmunta i NMP i z obrazem madonny bytomskiej sprzed 1420 r. W r. 1430 splądrowana przez husytów; spalona w 1515 r.; ok. 1530 r. odbudowana w stylu renesansowym (dobudowanie wieży i nawy zachodniej, nowe sklepienia gwiaździste. Odrzwia i krucyfiks - prawdopodobnie ze szkoły Wita Stwosza). |
 |
| Widok kościoła od strony Rynku |
| Wielekroć plądrowana (np. w roku 1670 wskutek pożaru), a potem odbudowywana i wyposażona (z ok. 1681 r. – m. in. drzwi zakrystii; z XVIII w. barokowe ołtarze, chrzcielnica i figura Chrystusa Frasobliwego; z 1810 r. krypta grobowa hrabiów Henkel von Donnesmarcków). |
 |
| Świątynia przed przebudową w 1850 r. |
| W latach 1840–1875 gruntownie przebudowana w stylu neogotyckim; wtedy nadbudowa wieży z ośmioboczną iglicą; przedłużenie nawy głównej i od strony rynku oraz zakrystii i chóru muzycznego, ceglany szczyt od ul. Koziołka, dobudowanie kruchty przy wejściu głównym i wybicie rozety oraz gotycka oprawa okien, ogrodzenie kościoła i nowej plebanii; wewnątrz kościoła: nowe sklepienia, organy, marmurowa posadzka, ambona, neogotyckie ławki i konfesjonały. |
 |
| Pierwotny projekt fasady z roku 1845 |
| Nowe ołtarze: główny z obrazem wniebowzięcia NMP Bonawentury Emmlera z 1861 r. (obecnie w nawie bocznej przy chórze) oraz boczne: św. Krzyża i św. Józefa, stacje drogi krzyżowej i krucyfiksy w bocznych kruchtach, kamienne figury przed kościołem; ukrzyżowanie, św. Barbara i św. Florian. Urządzona na nowo w latach 20. (m.in. neobarokowe konfesjonały) i w latach 30. XX w. (m.in. w 1937 r. obecny ołtarz główny z obrazem Ottavio Corradiego w 1659 r. i medalionem MB Bytomskiej). Po roku 1945 odbudowana ze zniszczeń wojennych. W latach 1957-65 zabezpieczona przed szkodami górniczymi. Historia budynku, który ma 775 lat jest bardzo złożona, wręcz skomplikowana. Łatwo przeoczyć coś ważnego lub podkreślić fakty nieistotne. Wydaje się sensowny ten powyższy skrót historyczny, dający wyobrażenie o zmianach na przestrzeni wieków i zawierający podstawowe informacje - istotne dla czytelnika. |
 |
|
Napisał Wiesław Lipka |
Komentarze obsługiwane przez CComment