Circuit de Spa-Francorchamps -prawda, że piękna nazwa?

Mnie się podoba! Ale może zacznę od sedna sprawy.
Pamiętacie jak na udział w wycieczce do lasów Eltz, by zwiedzić tam piękny zamek, Pudi, nasz zacny kolega stanowczo i z rzeczowym uzasadnieniem odmówił uczestnictwa? Jako kibic sportu samochodowego rozumiałem dokładnie Jego motywy postępowania.
No, ale nastał "Dzień Pudiego"...

Circuit de Spa-Francorchamps to tor wyścigów samochodowych w regionie Walonii w Belgii. Znajduje się w Ardenach, w trójkącie między miastami Stavelot (do którego gminy należy trasa), Spa i Malmedy - niecałe 20 km od granicy niemiecko-belgijskiej niedaleko Monschau. Miejsce startu i mety trasy znajduje się w pobliżu miejscowości Francorchamps, skąd wzięła się nazwa trasy. Ze względu na różnicę wysokości na odcinku około 100 metrów oraz liczne zakręty, na których występują duże siły odśrodkowe, trasa ta nazywana jest również „kolejką górską Ardennes”. Od 1925 r. odbywa się tam Grand Prix Belgii z kilkoma przerwami; od 1950 roku jako wyścig mistrzostw świata Formuły 1.
W środku zielonej oazy między Stavelot Malmedy i Spa, sceny wielu sukcesów wyścigowych w sporcie samochodowym i motorowym jest nadal uważana przez wielu kierowców rajdowych za „najpiękniejszy tor wyścigowy na świecie”. We wspaniałej sklepionej piwnicy opactwa, muzeum opowiada wspaniałą historię toru wyścigowego.

...dlaczego dzień Pudiego - chyba się domyślacie? - Circuit de Spa - to przecież oczywiste!
Dzień ten jest także "inny" z prostego powodu, bo to nasza ostatnia wycieczka! Potem powrót do własnych domów.

W tym właśnie dniu aktywność Pudiego była wyjątkowa. Pierwszy siedział w samochodzie, by wyruszyć w tę podróż. W podróż do zaczarowanego Spa. Jedziemy oczywiście za głosem nawigacji. Wybieram najkrótszą drogę.
Jedziemy krętymi, jednak wygodnymi wznoszącymi się i opadającymi w pagórkowatym terenie drogami. Asfalt jak w czasie naszych wszystkich podróży samochodowych równy. Ale nagle droga gwałtownie zwęża się. Auto jakby zaczyna się kołysać i w końcu wpadamy w dziurę w asfalcie. Charakterystyczne "tąpnięcie". Leszek ożywia się i z nieukrywaną satysfakcją mówi - "a jednak też macie dziurawe drogi". Nie zauważył, że właśnie przekroczyliśmy grancę Belgii. Gdy mu uświadomiłem, że przekroczyliśmy granicę państwową, stwierdził, że w tym państwie, czyli Belgii - drogi są w podobnym stanie jak w Polsce. Naprawdę wąskimi, ale asfaltowymi drogami w tle samych pagórków i pól docieramy w końcu na miejsce, czyli do miasteczka Stavelot.
Stare opactwo (Ancienne Abbaye) zostało odnowione w 2002 roku i mieści trzy muzea:
Muzeum prezentuje historię opactwa cesarskiego, ze szczegółową prezentacją ważnego opata Wibalda von Stablo.
Muzeum poświęcone jest francuskiemu poecie Guillaume Apollinaire, który latem 1899 roku spędził trzy ważne miesiące w Stavelot i przedstawia prace tego poety.

Znajduje się tu również muzeum poświęcone Spa-Francorchamps, z wystawą wielu samochodów wyścigowych i motocykli, a także dokumentami i zdjęciami dotyczącymi rozwoju toru i najważniejszych wydarzeń wyścigowych.

Mury fundamentowe opactwa pochodzą z XI wieku. Poszczególne budynki zespołu klasztornego połączone są przeszklonymi korytarzami. Opactwo znajduje się na liście 159 obiektów dziedzictwa kulturowego w Walonii.

Tak zwany „Odpoczynek” Stavelot znajduje się wokół Place Saint-Remacle, gdzie zaparkowałem samochód. W niewielkich alejkach i pomostach z 1769 r. malownicze domy z muru pruskiego.
Niedaleko ruiny kościoła opactwa św. Remaklusa, który został zburzony przez dwóch mieszkańców Stavelot w 1795 roku po tym, jak go kupili od rządu rewolucyjnego.

Kościół Saint Sébastien ze świątynią Remaklus, która jest świadectwem wysokiej jakości złotnictwa z Maasland. Kości świętego znajdują się w kościele od 1268 roku.

Po zwiedzeniu muzeum samochodowego w starych piwnicach opactwa docieramy do tego przepięknego toru F1.
    

Robimy sobie zdjęcia, podziwiamy trening ryczących silników samochodów sportowych Audi, który akurat się tam odbywał. Tor ten na nas wszystkich wywarł wielkie wrażenie, gdyż jest rzeczywiście usadowiony w bajecznym terenie. Ryk silników Audi uświadomił nam, jak może być podczas prawdziwego wyścigu F1. Pamiętajmy, że był to czas gdy silniki bolidów były naprawdę dużej mocy, nie to co teraz. Miałem szczęście w innym czasie, bez kolegów być na tym torze podczas zawodów F1. Jeszcze wówczas bolidy miały silniki o nieograniczonej mocy. Ten ryk silników i atmosfera zawodów jest nie do opisania.

Jedno jest pewne - Pudi był usatysfakcjonowany tą wycieczką.

A teraz zdjęcia z tego toru bez komentarza. One są komentarzem!

Po powrocie do domu zaczęliśmy się pakować przed jutrzejszym wyjazdem na lotnisko, ale wcześniej jeszcze raz usiedliśmy przy grillu, piwku i rozmawialiśmy.

Następnego dnia z samego rana na lotnisko i pożegnania.
Wówczas nie wiedziałem, że ostatni raz w życiu widziałem Krzysia, chociaż jeszcze latami intensywnie korespondowaliśmy do samego końca Jego życia.

Tak, trudno żegnać przyjaciół, ale właśnie to spotkanie zostało mi w pamięci jako talizman, jako dowód przyjaźni kolegów, których łączyła szkoła, chociaż w niej nigdy na korytarzu się nie spotkaliśmy ...

KONIEC