Liczący we wczesnych latach 20. niecałe 60 tys. mieszkańców Bytom - jedno z największych miast regionu - stał się po wytyczeniu nowej granicy swego rodzaju europejską atrakcją turystyczną. Po 1922 r. to stare górnośląskie miasto tworzyło niemiecki „półwysep” otoczony z trzech stron polskim terytorium. Wychodząc z bytomskiego rynku, po ok. 15-minutowym spacerze można było dotrzeć do najbliższego przejścia granicznego.
W latach 1922 – 1937 przez bytomską dzielnicę Rozbark w ramach tzw. uprzywilejowanego tranzytu kursowały polskie tramwaje łączące Katowice z Piekarami. Przez Bytom przejeżdżało także niemało polskich pociągów tranzytowych kursujących z Katowic do Tarnowskich Gór i Lublińca.

1. Bytom - stacja benzynowa. Rok 1941. Szalet.

2. Plac Klasztorny w Bytomiu z widokiem na kościół św. Wojciecha i Zespół Szkół Ogólnokształcących. Rok 1914.

3. Dawny Urząd Pracy - Arbeitsamt. Po wojnie nasze technikum.

4. Bytom Rozbark - przejazd Cesarza Wilhelma II w dniu 26 listopada 1910 roku.

5. Rozbark - Ratusz (Urząd gminy). Rok 1927.

6. Ul. Gliwicka, po prawej nieistniejący ratusz, a za ratuszem nieistniejąca ul. Piekarnicza. Lata 1915 - 20.

7. Pl. Kościuszki / Boulevard. Lata 1915 - 25.

8. Ul. Piekarska. Po lewej urząd pocztowy.

9. Wnętrze kościoła św. Jacka. Lata 1933 - 44.

10. Rozbark - ul. Witczaka. Rok 1925.

11. Bytom Rozbark - tzw. Pogoda. Tramwaj jadący w stronę Chorzowa (Królewskiej Huty); po prawej restauracja Pod Czarnym Orłem (Gasthaus zum schwarzen Adler) Oscara Pogody na rogu Chorzowskiej i Siemianowickiej; prosto wylot ul. Katowickiej i Witczaka. Rok 1899.

12. Pogoda - nieistniejąca już restauracja "Pod Czarnym Orłem" Oskara Pogody (usytuowana niegdyś u zbiegu dzisiejszych ulic Chorzowskiej i Siemianowickiej) - od nazwiska wzięła się obecna nazwa fragmentu dzielnicy.

13. Rozbark - męskie rozbarskie stroje ludowe. Przed kościołem św. Jacka.

14. Jak wyżej. Lata 1920-1925.

Ciąg dalszy nastąpi! 

Zdjęcia udostępnił nam: Ernst Giesa 
Tekst wprowadzający: Krystian Czerny