Kościół został wybudowany w stylu neoromańskim, zorientowany na zachód. Łączna kubatura 34650 m³. Może pomieścić 4000 osób. Ma dwie wieże o wysokości 57 m.  

Kościół posiada cztery dzwony plus sygnaturka. W 1963 r. sprowadzono relikwie św. Jacka. Inicjatorem budowy kościoła był ksiądz Emanuel Buchwald - proboszcz kościoła mariackiego.
Pierwszym proboszczem świątyni pw. św. Jacka był ksiądz Franciszek Strzybny.
Budynek kościoła jest niewątpliwą ozdobą Bytomia.

Widok kościoła od frontu

Widok kościoła od strony północnej.

Widok od strony zachodniej.

Ernest Giesa napisał obszerny komentarz do powyższego artykułu i dlatego dalsza jego część została umieszczona poniżej: 

... kombinacja dźwięków wiodących w układzie: "b", "des", "es", "f" tworzyła bardzo oryginalną konstrukcję, która nawiązywała do pierwszych czterech dźwięków IX Mszy gregoriańskiej "Cum iubilo". Pierwszy z dzwonów o wadze 3290 kg został opatrzony imieniem "św. Jerzy", na pamiątkę ofiarodawcy. Drugi poświęcono św. Jackowi, a jego ciężar sięgał 1947 kg. Trzeci ważył 1381 kg i został "ochrzczony" imieniem "Izydor", ku czci św. Izydora patrona rolników. Ostatni z dzwonów to "św. Gabriel" - waga wynosiła 944 kg. Wszystkie one zostały zawieszone w wieży pomocniczej na wysokości 40 metrów. Powyższe dzwony były w posiadaniu parafii przez 33 lata. W 1942 r. wszystkie cztery zostały skasowane na rzecz armii niemieckiej. Obecnie funkcjonujące, zostały zakupione w 1959 r. ich konsekracja odbyła się 22 kwietnia 1959 r., a dokonał jej ks. biskup Franciszek Jop. Pamietam ten dzień, gdyż byłem w tym dniu bierzmowany, otrzymałem imię Jacek. Każdy z poszczególnych dzwonów otrzymał stosowne imię. I tak największy z nich o wadze 1000 kg, otrzymał imię św. Jana Chrzciciela, tego, który wzywa do pokuty. Kolejny to "św. Jacek", o wadze 950 kg; trzeci z dzwonów, 650 kg poświęcony został patronowi rolników św. Izydorowi. Ostatni, czwarty, wzywający wiernych do modlitwy Anioł Pański, ochrzczony został imieniem Najświętszej Maryi Panny, a jego waga wynosi 450 kg. Oprócz powyższych przedwojenny kościół posiadał jeszcze trzy dzwony, pochodzące ze starej kaplicy Jackowej, których historia sięgała czasów Zgromadzenia Kanoników Regularnych, Stróżów Grobu Świętego w Jerozolimie, popularnie zwanych na Śląsku "miechowitami", bądź "bożogrobcami". O najstarszym z nich, św. Jacku, mówi rękopis z 1758 r. Oprócz powyższego, którego późniejsze losy nie są znane, w parafii znajdowały się: dzwon zmarłych - "św. Barbara", sygnaturka - "św. Mikołaj" oraz dzwon z tzw. grupą krzyżową, wykonany w I połowie XVIII w. w Opawie, zawieszony przy wejściu do zakrystii głównej. Jedną z najstarszych inskrypcji umieszczanych na dzwonach było zdanie: "O rex gloriae, veni cum pace" (O królu chwały, przyjdź z pokojem). W oparciu o zachowane archiwalia (począwszy od roku 1758 do 1945), dotyczące dziejów Wspólnoty Wiernych na Rozbarku, stwierdzić możemy, iż Gmina posiadała 8 dzwonów. Obecny kościół, w latach 1909-1942, wyposażony był w cztery dzwony. W 1935 r. roku wieża dzwonów została zaopatrzona w elektryczny mechanizm, uruchamiający poszczególne dzwony. Kościół na Rozbarku został tak zaprojektowany, by w jednej z wież osadzić zegar. Mechanizm czasomierza sporządzony został w środkowych Niemczech, w Bockenen, przez firmę Weule. Jego parametry były następujące: waga - 2500 kg; długość wskazówek - 2 metry; długość wahadła - 1,68 m, a jego waga - 25 kg. Zegar ów został zakupiony przez miejscową gminę jako dar dla nowego Domu Bożego.

Ernest Giesa

Komentarze 

Ernest Giesa 5a 1965 

 Bardzo ciekawy artykuł o kościele św. Jacka; wychowałem się w pobliżu tego kościoła i chciałbym przy tej okazji dorzucić kilka ciekawostek. Otóż dzwony kościelne były darem ówczesnego biskupa diecezji wrocławskiej ks. kardynała Jerzego Koppa. Miały dźwięki podstawowe "b", "des", "es" i "f", zostały wykonane przez jedną z najsłynniejszych ludwisarni niemieckich Franciszka Otto z Hemelingen koło Bremy... gdzie obecnie mieszkam ...

Ze względu na długość komentarza jego dalsza część znajduje się pod koniec treści artykułu.
Admin